تاریخچه شبکه بهداشت و درمان شهرستان استهبان
تا پیش از سال ۱۳۲۴ خورشیدی در استهبان تشکیلاتی به نام بهداشت و درمان وجود نداشت و درمان بیماران، اغلب یا بوسیله داروهای گیاهی صورت می گرفت و یا توسط افراد محلی که به نام حکیم باشی گفته می شد انجام می پذیرفت. حکیم باشی ها عبارت بودند از : ملامحمدباقر حکیم، حاج اسماعیل لاری (پدر محقق العلما)، سیداسداله حکیم باشی (ناظمی)، حکیم ملاعابدی، افلاطول، اسکندر جراح(طبیب زاده)، روح پرور و بالاخره آقای پزشک که ایشان تا سال ۱۳۵۴ شمسی کارمند داروخانه اداره بهداری بودند و در سال ۱۳۵۵ دعوت حق را لبیک گفتند.
در سال ۱۳۱۸ یکی از جوانان شهرستان بنام مرحوم دکتر حسن منشی در دانشکده پزشکی دانشگاه تهران پذیرفته شد و در سال ۱۳۲۴ از دانشکده پزشکی فارغ التحصیل و به عنوان اولین رییس بهداشت و درمان استهبان به معالجه و درمان بیماران پرداخت. در سال ۱۳۱۸ ساختمان قدیمی شبکه بهداشت در جنب آبشار که هم اکنون به پارک تبدیل شده است بوسیله مرحوم جناب مرتضی خان صادقی ساخته شد که بیماران را در این ساختمان بستری می کردند و پزشکان آن زمان بنامهای دکتر بدیعی، دکتر سوار، دکتر روشن، دکتر اشراقی و دکتر افتخاری به معالجه بیماران مشغول شدند تا اینکه در سال ۱۳۴۶ ساختمان فعلی دانشکده پیراپزشکی استهبان در زمینی به مساحت ۲۰ هزار متر مربع و زیربنای ۵ هزار متر مربع ساخته شد که در سال ۱۳۴۸ در زمان ریاست دکتر ناصر سرهنگ پور افتتاح و آغاز به کار کرد. این بیمارستان که از سال ۱۳۴۸ زیر نظر شیر و خورشید سابق اداره می شد در سال ۱۳۵۸ بعد از انقلاب اسلامی ایران طبق مصوبه ی شورای انقلاب به وزارت بهداشت و درمان واگذار شد و درسال ۱۳۴۸ پس از پزشکان مزبور آقای دکتر محمدعلی قهرمان رییس اداره بهداشت و درمان بودند. آقای دکتر محمدعلی قهرمان تا خردادماه ۱۳۵۶ مسوولیت اداره بهداری را بر عهده داشتند که بعدا آقای دکتر هوشنگ بازیار زاهدانی این مسوولیت را عهده دار شدند که تا شهریور ماه ۱۳۶۰ این مسوولیت ادامه داشت ناگفته نماند که در خرداد ۱۳۵۶ اداره بهداشت و درمان بعد از منطقه ای شدن ادارات کل بهداری استانها و تبدیل آنها به سازمان منطقه ای بهداری استان، نام شبکه بهداشت و درمان به خود گرفت.
